1. Een onverwachte benoeming

‘De Schaepdryver nieuwe rektor’, kopte het studentenblad Schamper in mei 1977. De medicus André de Schaepdryver was als eerste uit de stembusslag gekomen die in de Academische Raad van 17 mei had plaatsgevonden. Pas op de tweede plaats was Hoste geëindigd. In principe volgde de minister van Nationale Opvoeding de voordracht van de Academische Raad en werd de eerst gerangschikte tot nieuwe rector benoemd. De redactie van Schamper gaf dan ook, in dit laatste nummer voor de examens, de rectorsbenoeming van De Schaepdryver als een voldongen feit. Het was aan de ploeg van volgend jaar om diens ‘pluimage’ te onderzoeken, stelde het blad.

Vervolgens kwamen er de examens en de grote vakantie. De definitieve rectorsbenoeming ‘overzomerde’ op het kabinet van de minister van Nationale Opvoeding. In die zomer van 1977, tussen het laatste nummer van Schamper en het nieuwe academiejaar, lag een bestek van enkele maanden, waarin de regering-Tindemans II een feit was. Die regeerde het land van 3 juni tot 20 oktober en had de staatshervorming (met het Egmontpact) tot belangrijkste verantwoordelijkheid. Tindemans had in zijn coalitiesamenstelling de PVV laten vallen voor de BSP, het departement Nationale Opvoeding was daarbij toegewezen aan de socialist Jef Ramaekers. Al deze verschuivingen op het politieke toneel bleken ook gevolgen te hebben voor het Gentse rectoraat. Want Schamper zou ongelijk krijgen: niet de eerste kandidaat De Schaepdryver werd benoemd. Tegen de verwachtingen in werd hij door Ramaekers gewipt, die in strijd met de gewoonte voor de tweede op de ranglijst koos.

In het parlement verdedigde Ramaekers zijn beleid. Zijn keuze voor Hoste was ingegeven door een respect voor de facultaire evenwichten. De afgelopen decennia was het Gentse rectoraat al vaak bekleed door een medicus, terwijl op dit ogenblik zowel in Leuven als Antwerpen rectoren uit de medische faculteit actief waren; indien ook te Gent een medicus rector werd, zou ‘in tal van interuniversitaire organen een te sterke vertegenwoordiging van de medische sektor aanwezig zijn geweest’, sprak de minister, die eraan toevoegde dat geen reglement hem verplichtte de rangorde van de Academische Raad te volgen.

Het valt te betwijfelen of Ramaekers’ voorganger, de PVV-er Herman de Croo, die in Tindemans-I de minister van Nationale Opvoeding was geweest, eveneens voor Hoste gekozen zou hebben. Die stond immers bekend om zijn linkse signatuur en maakte er in interviews geen geheim van dat zijn politieke overtuiging ‘van sociaal demokratische aard’ was. Het lijkt er dus op dat de ontwikkelingen in de grote politiek op onverwachte wijze een 56-jarige chemicus naar het rectorschap van de Gentse universiteit zonden. Voor de redactie van Schamper was het in ieder geval een verrassing bij de terugkeer in oktober.

Lees verder: 'Rector Julien Hoste'