Schrans, Guy (1937-2018)

De jurist Guy Schrans is voor generaties studenten de docent economisch en financieel recht geweest. Naast zijn academische carrière aan de faculteit Rechten neemt hij een duobaan in de politiek. Op maatschappelijk vlak geeft hij vorm aan het liberale denken, vooral in de jaren 1970 en 1980. Na zijn emeritaat ontwikkelt hij zich tot een gewaardeerd historicus en publicist.

Vrijzinnig

In 1967 wordt Guy Schrans aangesteld als docent aan de Rechtenfaculteit. Hij had toen al een assistentschap en een studieverblijf aan Harvard University achter de rug. In 1971 wordt hij benoemd tot gewoon hoogleraar, vanaf 1987 is hij buitengewoon hoogleraar. In 2003 gaat hij op emeritaat.

Jarenlang is Schrans titularis van de leerstoel Europees Recht en directeur-diensthoofd van het Europees Instituut en van het Seminarie voor economisch en financieel recht. Hij publiceert handboeken en standaardwerken zoals Economie op zoek naar recht (1973) en Internationaal economisch en financieel recht (1978). In 1990 staat hij mee aan de wieg van het Instituut Financieel Recht.

Schrans is een generatiegenoot van prominente juristen als Marcel Storme en Yvette Merchiers. Binnen het korps behoort hij – met overtuiging - tot de groep vrijzinnige professoren.

Liberaal

Al in de jaren 1960 vertoeft de geboren Gentenaar regelmatig in het Liberaal Huis aan de Sint-Michielshelling. De liberaal-vrijzinnige ideologie zal Schrans zijn leven lang uitdragen. In 1970 staat hij voor het eerst op de kandidatenlijst voor de Gentse gemeenteraadsverkiezingen. Samen met Lucienne Herman-Michielsen, voorzitster van de Liberale Vrouwen, neemt hij vanaf 1971 zitting in de PVV-fractie van de Gentse gemeenteraad. Tot 1989 blijft hij actief in de lokale politiek. Zijn engagement in de Gentse PVV-afdeling krijgt gedurende een korte periode een verlengstuk in de nationale politiek. Van april 1977 tot december 1978 bekleedt Schrans een mandaat als volksvertegenwoordiger voor het arrondissement Gent-Eeklo.

Naast de politieke actie is er het ideologische denkwerk. In 1977 richt Schrans de denktank Pragma op: ‘Politieke club voor Eigentijds Liberalisme’. Hij publiceert regelmatig visieteksten en is een gevraagd spreker op congressen en debatavonden. In december 1988, bijvoorbeeld, kruist hij tijdens een activiteit van het Liberaal Vlaams Studentenverbond de spreekwoordelijke degens met Jaap Kruithof.

Van 1999 tot 2017 treedt Schrans op als secretaris van het erfgoedcentrum Liberaal Archief/Liberas; sinds 1996 was hij ook lid van de Raad van Bestuur.

Historicus

Vooral – maar niet uitsluitend – na zijn emeritaat vindt Schrans de ruimte om zich te wijden aan historische studies. Hoofdonderwerp is Gent, waar de voorvaderlijke roots gelegen zijn, geliefdkoosde periode is die van de achttiende eeuw, de eeuw van de Verlichting. Het magnum opus van Schrans is zijn Vrijmetselaars te Gent in de XVIIIde eeuw, dat in 1997 in de reeks Verhandelingen van Liberaal Archief/Liberas verschijnt.

Bij gelegenheid van een herziene herdruk in 2009 typeert historicus Walter Prevenier, collega-emeritus van de faculteit Letteren en Wijsbegeerte, zijn auteur als een ‘nobele liefhebber’. Het epitheton was bedoeld als een eresaluut aan een geëngageerd en bewogen man.

Ruben Mantels
Liberaal Archief/Liberas
29 mei 2018

Hoe verwijs je naar dit artikel?
Mantels, Ruben. "Schrans, Guy (1937-2018)." UGentMemorie. Laatst gewijzigd 29.05.2018. www.ugentmemorie.be/personen/schrans-guy-1937-2018.